Gol Pandijanija(Deportivo-Milan 2004.) |
Prva dva historijska preokreta vezana su sa najelitnije klupsko takmičenje Ligu šampiona. A akter u prve dvije priče je italijanski Milan. U četvrtfinalu Lige šampiona 2004. godine Milan je predvođen Kakom i Ševčenkom, te Anćelotijem sa klupe "rasuo" Deportivo iz la Korunje sa 4-1. U revašu La Korunja je napravila nevjerovatan podvig te golovima Pandijanija, Valerona i Likea na poluvremenu imala 3-0, rezultat koji ih je vodio u polufinale. Tačku na i stavio je Fran 15 minuta prije kraja, za konačan rezultat i debakl Rosonera. Naredna priča govori o čuvenom ne tako davnom finalu u Istanbulu kojeg se svi rado sjećamo osim navijača Milana. Tim iz Italije je imao ponovo sve u svojim rukama u finalu Lige šampiona 2005. nakon prvog poluvremena imali su 3-0, i svi su mislili da je Milan novi prvak Evrope. Međutim gosti iz Liverpula uz "You'll never walk alone" nisu se predavali te golovima Džerarda, Šmicera i Alonsa u razdoblju od 54.-60. minute vratili stvari na početak. Veliki come back Liverpula isplatio se nakon izvođenja jedanaesteraca.
Duel Šmajhela sa igračima Bayerna |
Sljedeća priča nam dolazi sa Camp Nou stadiona. Utakmica iz Barselone važi za jedan od nauzbudljivijih događaja u svijetu fudbala. Snage su odmjerili Bayern iz Minhena i Manchester United. Na početku susreta Basler je iz slobodnog udarca doveo tim iz Bavarije do vodstva. Od tog momenta Manchester je bio neprimjetan sve do 90. minute. Ali prije te 90. minute u drugom dijelu meča, stari lisac Sir Alex Ferguson uvodi Tedija Šeringema i sigurno jednog od najboljih džokera sa klupe svih vremena, Ole Gunara Solskjera. Da bi zadnja navedena dvojica za samo dvije minute nakon dva ubacivanja iz ugla, donijeli infarkt završnicu jednog od "najsrčanijih" momenata ikada na fudbalskoj sceni.
Poečetak finala Espanyola i Leverkusena 1988. |
Posljednja priča za ovaj post odnosi se na utakmicu finala UEFA kupa, današnje Europa Lige. Tada
su se sastali španski Espanyol i njemački Bayer iz Leverkusena. Španska momčad tada predvođena Havijerom Klementeom. Pošto se tada igrao sistem gdje su u finalu bila dva susreta domaćinski i gostujući. Espanyol je slavio sa velikih 3-0 u Barseloni. U revanšu su se držali do 57. minute, ali do kraja meča njemačka narav sa kojom se nikada ne smijete kockati je proradili, tako da su Apotekari istopili prednost Espanyola, te osvojili tadašnji UEFA kup nakon izvođenja jedanaesteraca.
Nema komentara:
Objavi komentar